To będzie ostatni post. Jem teraz po 1000 kcal dziennie. Powoli wracam do normalnego jedzenia. Staram się uprawiać sport, ale spalać w miarę jak najmniej kalorii. Życie jest lepsze, odzyskałam kolory w mych oczach.
Coś wam powiem, smutek mija. Pustka mija. A potem jest tylko pokój.
Postanowiłam zrobić ten post, aby pokazać, że da się jakoś tam żyć.
Jakoś idzie z moim poczuciem winy. Płaczę dużo. Ale jestem dumna, ponieważ od paru lat nie mogłam porządnie się wypłakać. Ponownie mam swoje człowieczeństwo, jestem taka szczęśliwa z tego powodu. Nie dajcie się jedzeniu, jedzenie to tylko jedzenie. Chcecie być dziewczynkami, które nie mogą sobie poradzić ze najzwyklejszą rzeczą? Schudnąć można zdrowiej, nie raniąc głowy i ciała. Ba możecie siebie wzmocnić.
Próby samobójcze będą waszą tarczą. Powodem do dumy. "Dałam radę."
Nie dajcie się. Jesteście dużo warte, jesteście piękne. Nie zabijajcie siebie, jesteście pięknymi istotami. Życie jest najpiękniejszą rzeczą, jaką dostałyście - nie marnujcie tego. Nie róbcie tego co ja.
Masz jeszcze szansę. Walcz. Walcz o swoje życie.
Oceniłaś mojego bloga, chyba nie znając jego treści. Ja się zamierzam odchudzać zdrowo, już jem dużo zdrowiej. Teraz to blog o czymś innym, nosi tytuł "Perfekcji nie ma". Ostro krytykuję w nim pro-anę.
OdpowiedzUsuńAle szczerze powiedziawszy poważnie myślę nad tym, żeby w 2015 go porzucić. Założę inny, o modzie i zdrowym żywieniu, o moich pasjach.
Cieszę się na Twoją decyzję. Powodzenia!
Bardzo... Na prawdę bardzo mądre słowa ;** Trzymaj się i walcz ale z rozsądkiem <333
OdpowiedzUsuńCieszę się Twoim szczęściem, kochana. Walcz o siebie. Najważniejsze żebyś była szczęśliwa. Trzymaj się ;*
OdpowiedzUsuńCudownie mi się czyta słowa tak rozsądnej dziewczyny. Kochana jestem z tobą! Życzę ci szczęścia i spełnienia marzeń!
OdpowiedzUsuńSama wróciłam na bloga, jednak stawiam na zdrowie :)
malymotylek-any.blogspot.com
OdpowiedzUsuń